مقایسه قیمت خرید خانه و اجاره در تهران و کرج
تاریخ انتشار: ۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۶۶۸۲۲۸
فرارو- صاحب خانه‌ای ۱۰۰ متری در بلوار هاشمیه مشهد اگر به‌قصد مهاجرت، ملک لوکس خود را بفروشد، یک میلیارد و ۸۶۰ میلیون تومان به‌دست می‌آورد که در تهران تنها کفاف خرید واحدی ۶۰ متری را می‌دهد. در بهترین حالت با این پول می‌شود یک خانه ۱۰۰ متری قدیمی‌ساز در غرب تهران و در محله‌هایی مثل سی متری جی خریداری کرد، اما اگر با یک میلیارد و ۸۶۰ میلیون تومان پول، راهتان را به سمت کرج کج کنید قدرت خریدتان به‌قدری افزایش پیدا می‌کند که قادر هستید در محله خوبی مثل گوهردشت دوباره صاحبخانه شوید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به گزارش فرارو، اوضاع برای آن‌هایی که پول صاحبخانه شدن را ندارند و ناچارند به اجاره‌نشینی روی بیاورند همین است. پس اگر می‌بینید روزانه تعداد زیادی آدم صبح و ظهر و عصر و شب رنج معطلی در ترافیک اتوبان تهران-کرج را به جان می‌خرند یا سه چهار ساعت برای سوار شدن به مترو زمان می‌گذارند تا در تهران شاغل باشند و در کرج سکونت کنند، حق ندارید تعجب کنید. شما احتمالا فقط از تفاوت قیمت‌ها در بازار مسکن تهران و کرج اطلاع ندارید.
خرید خانه در تهران چقدر بودجه نیاز دارد؟محله‌های الهیه، زعفرانیه، فرمانیه و نیاوران گران‌ترین خانه‌ها را در بین محله‌های پایتخت دارند؛ به‌طوری که متوسط قیمت یک مترمربع آپارتمانی مسکونی در الهیه از ۱۱۰ میلیون تومان فراتر رفته و خریداران خانه در این منطقه برای خرید یک آپارتمان ۱۲۰ متری، تقریبا ۱۳ میلیارد و ۲۴۸ میلیون تومان پرداخت کرده‌اند. همین آپارتمان در فرمانیه و نیاوران به‌ترتیب ۱۰ میلیارد و ۵۷۲ میلیون تومان و ۱۰ میلیارد و ۴۵۲ میلیون تومان قیمت دارد.
اگر دنبال خرید خانه در محله‌های نه‌چندان گران و نه خیلی ارزان هستید، می‌توانید این کار را در مرکز شهر یا حتی در شرق و غرب تهران انجام دهید. آپارتمان‌های محله صادقیه تهران واقع در غرب شهر، این روز‌ها حول‌وحوش متری ۴۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان خرید و فروش می‌شوند و این رقم برای منطقه حکیمیه در شرق به ۳۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان می‌رسد. به گزارش فرارو، به‌زبان ساده اگر دنبال یک واحد آپارتمان مسکونی ۱۰۰ متری در صادقیه هستید باید بیشتر از چهار میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان کنار بگذارید و خرید چنین آپارتمانی در حکیمیه حدود سه میلیارد و ۱۳۰ میلیون تومان خرج روی دست شما می‌گذارد. قیمت‌های نجومی مسکن در تهران، باعث شده تا بسیاری از پایتخت‌نشین‌ها قید خرید خانه در مناطق مختلف و مرکز شهر را بزنند و سراغ سقفی در پایین‌شهر بروند. در بین ارزان‌ترین مناطق تهران که تعداد معاملات بیشتری در آنها ثبت می‌شود، شهرری، فلاح و بریانک از گزینه‌های روی میز محسوب می‌شوند. آپارتمان ۸۰ متری دو تا پنج سال ساخت در شهرری، می‌تواند تا ۸۵۶ میلیون تومان ارزش داشته باشد؛ چراکه در روزهای اخیر هرمترمربع ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان در این محله قدیمی قیمت‌گذاری شده است.
یکی دیگر از نکات قابل توجه قیمت مسکن در تهران، تفاوت نرخ‌ها بین بالا و پایین شهر است. اگر الهیه و شهرری را از گران‌ترین و ارزان‌ترین محله‌های این شهر درنظر بگیریم، تفاوت قیمت هر مترمربع آپارتمان مسکونی در این دو منطقه طی نخستین ماه سال ۱۴۰۰، از ۱۰۰ میلیون تومان هم بیشتر شده است.
متوسط هزینه مورد نیاز برای خرید خانه در تهران محله متوسط قیمت یک مترمربع آپارتمان مسکونی تهران‌پارس شرقی ۳۶ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان جنت‌آباد جنوبی ۴۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان شهرک غرب ۷۴ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان پیروزی ۲۶ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان جی ۱۸ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان هروی ۵۶ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان زعفرانیه ۱۰۸ میلیون تومان حکیمیه ۳۱ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان فلاح ۱۶ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان نارمک ۳۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان ولنجک ۹۴ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان سبلان ۲۳ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان اقدسیه ۸۷ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان صادقیه ۴۲ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان سلسبیل ۲۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان شهرری ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان سعادت‌آباد ۷۷ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان نیاوران ۸۷ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان قیطریه ۷۴ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان فرمانیه ۸۸ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان الهیه ۱۱۰ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان ازگل ۶۵ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان اجاره خانه در تهران چقدر بودجه نیاز دارد؟اجاره یک آپارتمان ۸۰ متری در منطقه پیروزی که از محله‌های جنوب‌شرقی تهران محسوب می‌شود، برای هر ماه هفت میلیون و ۸۴۰ هزار تومان به‌طور متوسط هزینه خواهد داشت؛ در حالیکه مستاجران آپارتمان‌های حوالی دریاچه چیتگر برای چنین واحدی ۹ میلیون و ۵۵۲ هزار تومان پرداخت می‌کنند. تفاوت نرخ اجاره‌خانه محله‌های تهران، کاملا مشابه با قیمت‌های خرید و فروش است. به‌این شکل که محله‌های شمال شهر، هزینه‌های بیشتری برای اجاره‌خانه به مستاجران تحمیل می‌کنند. البته اگر فکر می‌کنید که به‌راحتی می‌شود در دیگر مناطق پایتخت اجاره‌نشینی را تجربه کرد، بد نیست بدانید که خانه‌به‌دوش‌های محله فلاح در جنوب شهر به‌طور میانگین برای هر مترمربع، ۶۴ هزار و ۴۰۰ تومان پرداخت می‌کنند و به‌عنوان مثال در انتهای ماه برای یک آپارتمان ۸۰ متری پنج میلیون و ۱۵۲ هزار تومان کنار می‌گذارند. وضعیت در بالاشهر عجیب‌تر است. مثلا کرایه یک آپارتمان ۱۲۰ متری در آجودانیه که دقیقا در شمال‌شرق تهران قرار دارد، حتی از ۳۷ میلیون تومان در ماه هم فراتر می‌رود.
متوسط هزینه مورد نیاز برای اجاره مسکن در تهرانمحله
متوسط قیمت اجاره‌خانه برای هر مترمربعابوذر
۱۷۰ هزار تومانشمسآباد
۱۳۸ هزار و ۷۰۰ تومانآجودانیه
۳۱۳ هزار تومانفلاح
۶۴ هزار و ۳۰۰ تومانپیروزی
۹۸ هزار تومانجردن
۲۰۰ هزار و ۸۰۰ تومانجیحون
۸۰ هزار و ۸۰۰ توماننارمک
۱۲۱ هزار و ۸۰۰ تومانکامرانیه
۲۸۱ هزار و ۶۰۰ توماندروس
۲۲۳ هزار و ۹۰۰ تومانیوسفآباد
۱۷۷ هزار و ۳۰۰ تومانپونک
۱۵۰ هزار و ۹۰۰ توماندریاچه چیتگر
۱۱۹ هزار و ۴۰۰ تومانکوی فردوس
۱۴۷ هزار و ۱۰۰ تومان خرید خانه در کرج چقدر بودجه نیاز دارد؟کرج با داشتن بیش از یک و نیم میلیون سکنه، چهارمین شهر پرجمعیت کشور به‌شمار می‌رود و از طرفی نزدیکی آن به پایتخت، تاثیر بالایی روی قیمت مسکن در این شهر گذاشته است. قطعا می‌دانید در تهران بالا و پایین بودن محله تاثیر مستقیمی روی قیمت خانه دارد، اما در کرج تاحدودی این تقسیم‌بندی بی‌معنا است. به گزارش فرارو، از قدیم محله‌هایی که به تهران نزدیک‌تر بودند، قیمت بالایی داشتند. یکی از همین محله‌ها، عظیمیه است. محله‌ای که در شمال شرق استان البرز قرار دارد و در نخستین ماه سال ۱۴۰۰، ارزش هر مترمربع آپارتمان مسکونی در آن به ۲۶ میلیون و ۱۰۰ هزار تومان رسیده است. پس با یک ضرب و تقسیم ساده مشخص می‌شود که آپارتمان‌های ۱۰۰ متری در عظیمیه تا دو میلیارد و ۶۱۰ میلیون تومان قیمت دارند.
شاید دانستن این نکته که گران‌ترین منطقه کرج با کدام محله تهران هم‌تراز است، خالی از لطف نباشد. نزدیک‌ترین منطقه تهران به عظیمیه کرج از لحاظ قیمت مسکن، محله پیروزی است. تفاوت قیمت هرمترمربع در عظیمیه کرج و پیروزی تهران فقط ۵۰۰ هزار تومان است. به‌عبارت ساده همان آپارتمان دو میلیارد و ۶۱۰ میلیون تومانی در عظیمیه کرج، حدود دو میلیارد و ۶۶۰ میلیون تومان در پیروزی برآورد قیمت می‌شود. همچنین ارزان‌ترین محله‌های کرج که طی روزهای اخیر آگهی‌های بیشتری از آنها منتشر شده، شهرجدید هشتگرد، محمدشهر، مارلیک و ماهدشت هستند.
متوسط هزینه مورد نیاز برای خرید مسکن در کرجمحله
متوسط قیمت هر مترمربع آپارتمان مسکونیگوهردشت
۱۸ میلیون و ۶۰۰ هزار تومانگلشهر
۱۱ میلیون و ۴۰۰ هزار تومانفردیس
۱۱ میلیون و ۱۰۰ هزار تومانعظیمیه
۲۶ میلیون و ۱۰۰ هزار تومانشهرجدید هشتگرد
پنج میلیون و ۸۰۰ هزار تومانشهر جدید اندیشه
۱۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومانشاهینویلا
۹ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانباغستان
۱۴ میلیون و ۲۰۰ هزار تومانمارلیک
هفت میلیون و ۸۰۰ هزار تومانمنظریه
هشت میلیون و ۸۰۰ هزار تومانمحمدشهر
هفت میلیون و ۲۰۰ هزار تومانبنفشه
۱۷ میلیون و ۲۰۰ هزار تومانمهرشهر
۱۷ میلیون و ۶۰۰ هزار تومانماهدشت
شش میلیون و ۶۰۰ هزار تومانساماندهی
۱۲ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان اجاره خانه در کرج چقدر بودجه نیاز دارد؟متوسط اجاره هرمترمربع در مارلیک کرج که از شلوغ‌ترین محله‌های این شهر است، ۳۳ هزار و ۱۰۰ تومان است. یعنی مستاجران این منطقه برای یک آپارتمان ۸۰ متری هر ماه دو میلیون و ۶۴۸ هزار تومان به‌طور متوسط خرج می‌کنند. باید توجه کرد که مارلیک در مقایسه با بسیاری از مناطق کرج محله‌ای ارزان‌قیمت تلقی می‌شود. اما اگر قصد اجاره کردن یک آپارتمان در محله گوهردشت را دارید، باید بدانید که در پایان ماه ممکن است صاحبخانه بابت یک واحد ۱۰۰ متری هفت میلیون و ۵۹۰ هزار تومان از شما طلب کند.
متوسط هزینه مورد نیاز برای اجاره مسکن در کرجمحله
متوسط قیمت اجاره‌خانه برای هر مترمربعگوهردشت
۷۵ هزار و ۹۰۰ تومانعظیمیه
۱۰۲ هزار تومانفردیس
۵۴ هزار و ۹۰۰ تومانباغستان
۶۲ هزار و ۵۰۰ تومانشهر جدید اندیشه
۵۲ هزار و ۴۰۰ تومانگلشهر
۵۳ هزار و ۷۰۰ تومانمارلیک
۳۳ هزار و ۱۰۰ تومانمنظریه
۴۶ هزار و ۷۰۰ تومانشاهینویلا
۴۹ هزار و ۵۰۰ تومانبنفشه
۶۶ هزار و ۴۰۰ تومانکوی مهر
۷۵ هزار و ۴۰۰ تومانمنبع: فرارو
کلیدواژه: قیمت خانه تهران قیمت خانه کرج اجاره مسکن کرج مترمربع آپارتمان مسکونی میلیون و ۷۰۰ هزار تومان میلیون و ۲۰۰ هزار تومان میلیون و ۴۰۰ هزار تومان میلیون و ۶۰۰ هزار تومان میلیون و ۱۰۰ هزار تومان میلیون و ۸۰۰ هزار تومان چقدر بودجه نیاز آپارتمان ۸۰ متری هزار و ۴۰۰ تومان هزار و ۹۰۰ تومان هزار تومان شهر میلیون تومان خرید خانه هفت میلیون یک آپارتمان متوسط قیمت اجاره خانه ۱۰ میلیون ۱۰۰ متری محله ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۶۶۸۲۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شب عید املاکی‌ها، روز سیاه مستاجرها
خبرگزاری مهر، گروه مجله: فصل امتحانات فقط برای دانش‌آموزان و محصل‌ها ترسناک نیست. پدر و مادرهای اجاره‌نشین هم با نزدیک شدن به پایان بهار و سه ماه تابستان برای افزایش نرخ رهن و اجاره خانه‌شان دلهره می‌گیرند؛ نرخ‌هایی که یک شبه سر به فلک می‌کشند و تا آسمان هفتم می‌رسند؛ بدون هیچ نظارتی، بدون هیچ پاسخگویی.
اکثر خانواده‌های ایرانی به ویژه آنها که صاحب فرزند مدرسهای هستند تعطیلات تابستانی را برای جابجایی انتخاب می‌کنند و همین موضوع باعث شده بازار بنگاه‌های مسکن و املاکی‌ها با شروع گرمای تابستان داغ شود. این بازار داغ هرچند به مذاق صاحبخانهها و املاکی‌ها خوش می‌آید اما مستاجران را حسابی کباب می‌کند.
فصل ترسناک مستاجران
«سعید» جوان سی ساله و متاهل ساکن تهران که در منطقه ۱۸ سکونت دارد در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: «یک خانه ۶۰ متری در جنوب تهران را سال گذشته با دویست میلیون رهن و چهار میلون تومان اجاره ماهانه کرایه کردم. حالا موعد قراردادم نزدیک شده و صاحبخانه می‌گوید باید صد میلیون به رهن و ۱ک میلیون و پانصد هزار تومان به اجاره اضافه کنم.»
این جوان که درآمد کارمندی حدود ۱۵ میلیون تومانی دارد، ادامه می‌دهد: «سال گذشته یک سوم از درآمدم را برای اجاره و شارژ ساختمان می‌دادم و تقریباً ماهی ۱۰ میلیون برای باقی قسط‌ها و قبض‌ها و مخارج زندگی باقی می‌ماند. حالا قرار است ۱۰۰ میلیون به مبلغ رهن اضافه کنم! این یعنی باید سال پیش ماهی حدود هشت میلیون و سیصد هزار تومان پس‌انداز می‌کردم. چنین چیزی با این درآمد ممکن است؟»
او گلایه دارد که هیچ دستگاه نظارتی به داد مستاجران نمی‌رسد و هیچ قاعده منصفانه‌ای برای نرخ اجاره‌بها تعیین نمی‌شود. «با این وضعیت صاحبخانهها فقط اختیار ملک خود را ندارند. اختیار آینده ما هم دست آنهاست. صاحبخانه به من که مستاجرم فرصت زندگی نمی‌دهد. مستاجر باید امسال باید وام بگیرد که بتواند قراردادش را تمدید کند. سال دیگر باید پول قرض بگیرد که قسط قبلی و افزایش قیمت جدید را پرداخت کند. سال بعدی باید خانه‌اش را کوچکتر کند. سال بعدی لابد باید کلیه‌اش را بفروشد!»
«احسان» که حدوداً سی و سه ساله و ساکن شرق تهران است می‌گوید: «واقعیت این است که اگر زوج‌های جوان در قشر متوسط تا چهار پنج سال پیش خانه نخریده باشند، احتمالاً دیگر نمی‌توانند از زندگی اجاره‌نشینی فاصله بگیرند.»
این مرد جوان که روی ماشین کار می‌کند و به نظر می‌رسد درآمد اصلی خود را از تاکسی‌های اینترنتی به دست می‌آورد گلایه می‌کند: «خانه‌مان هر سال کوچکتر و قدیمی‌تر می‌شود. این بار به یک خانه در طبقه سوم بدون آسانسور ناچار شدیم اما می‌دانید؟ نکته عجیب این است که هرچه قدر انتظارمان را کم کنیم باز هم زورمان نمی‌رسد. حالا هم من و هم همسرم کار می‌کنیم تا شاید درآمد دو نفره‌مان کفاف زندگی را بدهد.»
این زوج که پنج سال است ازدواج کرده‌اند، فرزندی ندارند: «فکر می‌کردیم بعد از تمام شدن درس همسرم بتوانیم بچه‌دار شویم اما پیدا کردن خانه با فرزند خیلی سخت‌تر است. خیلی صاحبخانهها مخصوصاً ملک‌های کوچک زیر هفتاد متر، خانه‌شان را فقط به زوج بدون فرزند اجاره می‌دهند یا به ازای هر فرزند مبلغی به رهن یا اجاره اضافه می‌کنند!»
«داوود» که یکی از مستاجران مرکز شهر است در گفتگو با مهر می‌گوید: «صاحبخانه سرم منت گذاشته و گفته با ۴۰ درصد افزایش قیمت می‌توانم قرارداد را تمدید کنم اما یک ماه دیگر، افزایش نرخ زیر ۵۵ درصد نخواهد بود.»
او که دو فرزند ۷ و ۹ ساله دارد بنگاه‌های املاک را مقصر می‌داند: «صاحبخانه می‌رود از املاکی قیمت می‌پرسد و املاکی‌ها از حالا قول می‌دهند تا یک ماه دیگر افزایش قیمت‌ها به حدود هفتاد درصد می‌رسد. یک ماه دیگر شصت درصد قیمت‌ها را بالا می‌برند و اگر کسی هم چیزی بپرسد می‌گویند تازه قرار بود هفتاد درصد گران شود!»
او می‌گوید: «بازار مسکن خیلی بی‌رحم شده است. صاحبخانهها و املاکی‌ها دست به دست هم داده‌اند و هیچکس جلودارشان نیست. صاحبخانه من چند واحد مسکونی در تهران دارد؛ با اینکه سن و سالی ندارد و هنوز زیر پنجاه سال دارد کار نمی‌کند و فقط از طریق اجاره‌بهایی که دریافت می‌کند زندگی‌اش را می‌چرخاند. داشتن ملک مسکونی، تجارت شده و حالا برای خیلی‌ها محل ارتزاق شده است. البته اقتصاد ما این روش مسموم را به زندگی مردم تزریق کرده ولی همه اینها قشر متوسط و زوج‌های جوان را نابود می‌کند.»
مستاجران خوش‌شانس کدامند؟
بازار مسکن به وضعیتی دچار شده که مستاجران، خودخواسته و به ناچار اجازه می‌دهند بر سرشان کلاه برود، همان کلاهی که تا می‌خواهند از دست خلاص شوند یک سال دیگر هم سر آمده و زمان تمدید قرارداد رسیده و باید خوش‌اقبال باشند که کلاه جدیدی که قرار است بر سرشان برود اندازه‌شان باشد و ناچار نباشند دنبال خانه جدید بگردند.
چرا کلاه؟ چون در این ایام سرمایه‌داران و صاحبخانهها و البته بنگاه‌ها معاملات مسکن بهتر می‌توانند کیسه خود را پر کنند و این جیب مستاجران است که از پس‌انداز ناچیز یک سال خالی می‌شود. چه بسا دیده و شنیده شده صاحب خانه‌هایی منزل خود را خالی و بدون استفاده گذاشته‌اند تا در پیک شلوغی به بنگاه بسپارند یا در دیوار آگهی بزنند.
قربانیان چرخه تورم، چهار دهکی هستند که دیگر نه تنها پس‌انداز برای خرید خودرو یا مسکن برای‌شان آرزو شده بلکه حتی نمی‌توانند مطمئن باشند که سر موعد قرارداد، توان تمدید خانه‌هایشان را در سال جدید دارند.
در حالی که خانه‌های کوچک و بزرگ زیادی در تهران و کلان‌شهرها خالی هستند و قانون اخذ مالیات هم نتوانسته طمع صاحبخانهها شکست دهد. در حالیکه هنوز حدود ۶۰ هزار ملک خالی وارد چرخه عرضه و تقاضا نشده‌اند، بسیاری از مردم به دلیل افزایش قیمت‌ها به تدریج ناچار می‌شوند برای زندگی حاشیه‌نشینی و شهرک‌نشینی‌های اطراف شهرها را انتخاب کنند.
کلاه مستاجران پس معرکه است
«مرتضی عزتی» کارشناس اقتصادی مدتی پیش با توجه به حواشی افزایش کرایه خانه گفت: «دولت حتی اگر بخواهد هم نمی‌تواند اجاره خانه را کنترل کند. اجاره خانه در ایران بدون در نظر گرفتن تورم مشخص می‌شود.»
هرچند دولت سیزدهم قرار بود با ساخت ۴ میلیون مسکن، از سخت‌تر شدن تهیه مسکن برای زوج‌های جوان و مستاجران جلوگیری کند؛ اما زور تمام راه‌کارهایی که به کار بسته به تورم افسارگسیخته نرسیده است و نگاهی به بازار مسکن دست کم در تهران نشان می‌دهد صاحبخانهها بدون هیچ نظارت و قاعده‌ای، حداقل ۳۰ تا ۱۰۰ درصد اجارهب‌بهار را افزایش داده‌اند.
مسکن، به عنوان یکی از بی‌قاعده‌ترین حوزه‌ها به دست فراموشی سپرده شده و هر از گاهی شعار یا راهکاری غیر قابل اجرا درباره آن داده می‌شود. برای مثال سال گذشته شورای عالی مسکن که در تاریخ بیست و چهارم اردیبهشت ماه به ریاست رئیس‌جمهور برگزار شد، مصوب کرد که حداکثر نرخ افزیش اجاره بها در شهر تهران ۲۵ درصد، در کلان‌شهرها ۲۰ درصد و در سایر شهرها ۱۵ درصد خواهد بود. اما چیزی که نگذشت که در پایان بهار و آغاز تابستان ۱۴۰۲ مستاجران با نرخ‌های جدیدی مواجه شدند که هیچ رد و اثری از سقف افزایش در آنها دیده نمی‌شد.
در حال حاضر هم علیرغم آنکه با نزدیک شدن فصل جابجایی مستاجران، بوی گس گرانی همه جا را برداشته خبری از ورود دولت و مجلس برای چاره‌یابی یا چاره‌سازی نیست. بسیاری از نمایندگان مجلس در آستانه وداع از بهارستان هستند و جمع دیگری از آنها درگیر حاشیه جناح‌بندی‌های صحن و انتخاب هیئت رئیسه شده‌اند و از مسائل معیشتی مردم غافل.
کدام کاهش؟ کدام استمرار؟
با توجه به آخرین واکنش‌های دولت درباه مسکن نیز به نظر می‌رسد نگرانی چندانی نسبت به این موضوع وجود ندارد. سوم اردیبهشت وزارت راه و شهرسازی به یک گزارش رسانه‌ای واکنش نشان داد و در جوابیه‌ای به تحویل ۵۰۰ هزار مسکن تاکید شده و از اقداماتی نظیر تعیین سقف اجاره بها به عنوان دستاوردهای این وزارتخانه یاد کرده است.
بعد از آن نیز در تاریخ نهم اردیبهشت، رئیس جمهور در جلسه هیأت دولت ضمن «ابراز رضایت» از گزارشات مسئولان اقتصادی دولت درباره «کاهش تورم»، کنترل و کاهش رشد نقدیندگی و کاهش قیمت ارز، استمرار این روند را نیازمند کنترل و مراقبت ویژه دستگاه‌های مربوط دانست و در این راستا تشکیل منظم شورای اقتصاد و ستاد تنظیم بازار را ضروری دانست.
نکته قابل توجه این است که در دنیایی موازی، شرایط اجاره مسکن برای قشر متوسط و ضعیف، به ویژه در کلان‌شهرها به یک بحران شبیه شده است. کسی نمی‌تواند جلودار صاحب‌خانه‌ای باشد که به ملک خود به عنوان یک کسب و کار نگاه می‌کند و می‌گوید: «این هم راه امرار معاش ماست.» سامانه‌های مختلف هم نتوانسته‌اند مقابل بنگاه‌ها یمعاملات املاک بایستند.
در چنین شرایطی خبری از افزایش حقوق متناسب با گرانی مسکن هم نیست و کلاه کارگران و کارمندان بیش از همیشه پس معرکه است. تمام اینها باعث شده سبک‌های جدیدی از زندگی در جامعه بروز پیدا کند و آگهی‌های عجیب و غریب در فضای مجازی کم کم به یک موضوع عادی تبدیل شوند؛ اجاره پشت‌بام، اجاره زیرزمین و اجاره اتاق خواب نمونه‌هایی از این سبک زندگی جدید است.
یک اتاق خواب ۱۲ متری در محله «یافت‌آباد» واقع در غرب تهران با شرایط سرویس بهداشتی مشترک، بدون پارکینگ، بدون انباری و داخل حیاط، به قیمت ۲۰ میلیون رهن و ۴ میلیون اجاره داده می‌شود.
صاحب یک واحد ۹۰ متری واقع در مرکز شهر تهران حوالی تئاتر شهر که زیر همکف است و پارکینگ ندارد، ۷۰۰ میلیون رهن کامل به عنوان قیمت در نظر گرفته است.
اجاره یک پشت بام مسقف در جنوب تهران هم ماهانه ۵۰۰ هزارتومان اجاره دارد و ۱۵ میلیون تومان رهن.
اینها اسمش سیاه‌نمایی نیست
افزایش بی‌قاعده و دوباره نرخ اجاره بها صدای مستاجران را در شبکه‌های اجتماعی حسابی بلند کرده است و برخی از آنها در پلتفرم ایکس گلایه‌های خود را مطرح کرده‌اند. آنها با مطالبه از مسوولان، خواستار رسیدگی به وضع موجود هستند.
کاربری به نام محسن نوشته است: «اجاره و رهن خانه بسیار بالا رفته است، آیا نظارتی چیزی وجود دارد؟ کی به کیه؟ دولت و مجلس کجای قصه خوابیده‌اند؟»
فردی به اسم یاسر نیز با اشاره به اینکه مسوولان پاسخگو نیستند گفت: «اوضاع مسکن فاجعه شده است؛ اما مسوولین حاضر به پاسخگویی نیستند. من تا تیر فرصت دارم اما صاحب خانه تماس گرفته و اجاره و رهن را بالا برده است. خب ما از کجا بیاوریم؟ درست است صاحب خانه خرج دارد اما درآمد من مستاجر پس چی؟»
یک حساب کاربری به اسم مسعود از اضطراب نزدیک شدن به ماه قرار داد نوشته است: «کم کم روزهای طلایی (کمرشکن) جا به جایی مستاجران نزدیک می‌شود. کاش مسوولین فکری هم به حال مستاجران و ساماندهی اجاره خانه‌ها می‌کردند. واقعاً این چندماه برای مستاجران روزگار پر استرسی است. بنگاه‌داران که عامل اصلی گرانی مسکن هستند همیشه به نفع.... موضع می‌گیرند.»
گروهی نیز از افزایش ۴۰ تا ۵۰ درصدی اجاره خانه‌ها گفتند و سفره دل‌شان را باز کردند. کاربری در این باره نوشت: «اجاره خانه‌ها دارد کمر مستاجرها را می‌شکند. حرف هم بزنیم می‌گویند یک محله پایین‌تر برو. تحمل این وضع خیلی سخت است.»
شهاب گفت: «صاحب خانه‌مان واحد ما را برای فروش گذاشته و به من هم گفت دنبال خانه باشم.الان رفتم بنگاه تا قیمت خانه‌ها دستم بیایید الان فقط می‌توانم بگویم چه جالب! ۸۰ متر خانه قدیمی ساز را ۲۰۰ میلیون تومان پیش و ماهی ۱۸ میلیون اجاره گذاشته‌اند. همان منطقه ۱۸ ای که آقا رییسی تشریف آورده بودند.»
کاربر دیگری به نام مستور نوشت: «اجاره خانه را با درآمد و حقوق‌ها که می‌سنجم، مستاجر نه تنها جای پیشرفت ندارد بلکه حق زندگی هم ندارد…»
نوید گفت: «قرارداد خانه را تمدید کردم. تا امسال ده تومان اجاره خانه می‌دادم؛ از اردیبهشت باید ۱۵ تومان بدهم. تازه از صاحب خانه هم بابت انصافش ممنون هستم اما حقوق من چند درصد افزایش داشته است؟ بله، ۲۰ درصد.»
مصطفی هم یادآوری کرد که با قیمت‌های رهن و اجاره کنونی چند سال قبل می‌شد خانه خرید. او گفت: «وضعیت قیمت خانه برای اجاره افتضاح شده است به گونه‌ای که با قیمت ودیعه اجاره خانه در هر منطقه کمتر از ۵ سال پیش می‌توانستی خانه بخری.»
کاربر دیگری به نام محمدرضا نوشت: «برای اجاره یک واحد ۷۱ متری ده سال در محله مشیریه (جنوب شرقی) تهران، شما باید ۱۸۰ میلیون پول پیش جور کنید و ماهانه ۹ میلیون تومان پول اجاره بدهید. حقوق یک کارگر حدود ۱۳ میلیون تومان است. رفت و آمد، خورد و خوراک، بهداشت و درمان و… چه می‌شود.» این کاربر در یک پی‌نوشت تاکید کرد: «اینها اسمش سیاه‌نمایی نیست!»
یک حساب کاربری دیگر به اسم آذر نوشت: «ما اقشار پایین و کارمند و مزدبگیر و کارگر، هر سال از یک آرزوی‌مان کم کردیم تا بتوانیم ادامه بدهیم. از خانه و ماشین شروع شد؛ تا طلای عروسی و اجاره خانه کوچکتر و جهار کمتر.»
سیاست فرزندآوری؛ معیشت فرزندنیاوری
با توجه به آنچه کارشناسان و سیاست‌گذاران کشور اعلام کرده‌اند، خانواده‌های ایرانی به ویژه زوج‌های جوانی که فرزند ندارند یا تک فرزند هستند، باید به فرزندآوری تشویق شوند. میانگین سنی جمعیت کشور در وضعیت نگران‌کننده‌ای است و شرایط اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور در راستایی باشد که سیر نزولی جمعیت جوان کشور را متوقف کند.
اما به نظر می‌رسد شرایط معیشتی فعلی به ویژه در کلان‌شهرها اوضاع را به سمتی می‌برد که زن و شوهر هر دو ناچارند برای گذران زندگی شاغل باشند و باز هم آخر ماه هشت‌شان، گروی نه‌شان باشد. هرچند فرزندآوری صرفاً به اقتصاد مربوط نیست و ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی در بر دارد اما نمی‌توان انکار کرد شرایط معیشتی تاثیر قابل توجهی بر این موضوع دارد.
کد خبر 6092323
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز